Deze tweede Exploration gaat over de streek waarin ik woon: de Betuwe. We kunnen het er lang en breed over hebben, maar ik woon in een klein dorp aan de rivier de Waal, die langzaam naar het westen stroomt. Hier een paar fotos om een idee te krijgen van ‘the hood’.

Dus (nog) geen esoterische buddha’s, geen besneeuwde berglandschappen of exotische buikdanseressen. Heb geduld!

Ik heb nog niet een duidelijk plan over de inhoud van, of manier waarop ik de wekelijkse berichten ga plaatsen. Gewoon wat fotos zoals hier, of linken naar meer uitgebreidere series, of korte videoclips, of iets anders innovatiefs… Maar ik dacht te beginnen met een kennismaking met de buurt. De volgende week plaats ik een paar fotos van verderop in Nederland. Dan is dat in ieder geval gedaan. Allemaal nog een beetje in de stijl van de pictorialisten. En daarna, dan zien we wel verder. Veel fotos uit Afrika, denk ik, en Azie, Europa, De Amerika’s. ‘t Komt vast goed!

These are photographs about my neighbourhood: the Betuwe. I live there, in a small village on the border of the Waal river. I don’t have a clear plan about content or procedures for populating this blog. Next week I think I will post some photos about The Netherlands, in Pictorial style. After that: Africa, Asia, Europe, The Americas. Wait and see.

 

 

 

 

Herinnering aan Holland

(Hendrik Marsman)

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

traag door oneindig

laagland gaan,

rijen ondenkbaar

ijle populieren

als hooge pluimen

aan den einder staan;

en in de geweldige

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,

geknotte torens,

kerken en olmen

in een grootsch verband.

De lucht hangt er laag

en de zon wordt er langzaam

in grijze veelkleurige

dampen gesmoord,

en in alle gewesten

wordt de stem van het water

met zijn eeuwige rampen

gevreesd en gehoord.

Memory of Holland

(by Hendrik Marsman)

Thinking of Holland

I picture broad rivers

meandering through

unending lowland:

rows of incredibly

lanky poplars, huge

plumes that linger

at the edge of the world;

in the astounding

distance small-holdings

that recede into space

throughout the country;

clumps of trees, town-lands,

stumpy towers, churches

and elms that contribute

to the grand design;

a low sky, and the sun

smothering slowly in mists, pearl-gray,

mother-of-pearl;

and in every county

the water ‘s warning

of more catastrophes

heard and heeded.

(Translated by Irish poet Michael Longley (* Belfast, 1939).