Angola – Praia da Caota

Vanuit Benguela, een stad aan zee, ruim 500 kilometer ten zuiden van hoofdstad Luanda, maken we in de namiddag een korte trip naar de vissersbaai van Caota, iets ten zuiden van de stad. Over een lange, stoffige weg door geel-zanderige heuvels passeren we spelende kinderen, lage huisjes en hutten, en hier en daar een overstekend varken.

From Benguela, approximately 500 kilometers South of Angola’s capital Luanda, we head even further South to the bay of Caota to see the fishermen at work. In the late afternoon sun we follow a long, dusty road along yellow sandcliffs, passing playing children, small houses and huts, and the occasional pig.

 

Tot onze spijt zien we geen vissers in aktie – die zijn meestal ‘s ochtends aan het werk. We parkeren onze auto onder een kale boom, bij een verlaten visfabriekje, zonder dak.

Unfortunately we don’t see any fishing activities – that’s mostly done in the morning. We park our car under a leafless tree near an abandoned fish factory with no roof.

Aan de oever liggen een paar scheepswrakken – de baai ligt er in de blakende zon verlaten bij, en stil. Ik denk dat de ‘ Jungle Jag’  ooit als veerboot dienst heeft gedaan.

A few shipwrecks washed ashore – the bay is warm and sunny, but deserted and quit. I think the ‘Jungle Jag’ once served as a ferry.

We besluiten een eindje te wandelen, omhoog naar de rand van de heuvel, om een beter uitzicht te krijgen. Even later staan we op de binnenplaats van een inmiddels verlaten jeugdherberg, en kijken uit over de baai voor ons. We zien nog duidelijk waar ooit de keuken moet zijn geweest – of waren het de douches? In Angola, ooit geregeerd door de Portugezen, is het nog niet zo heel lang vrede. Overal staan resten van huizen en gebouwen, soms vol kogelgaten.

We decide to climb to the edge of the hill, to get a better view of the bay. There’s a former youth hostel, deserted as well. The former kitchen is still partly there – or is it the bathroom? Angola used to be part of Portugal, and only recently a civil war ended. Ruins of houses and buildings can be seen everywhere, sometimes full of bullet holes.

Vanaf de binnenplaats zien we beneden ons nog twee scheepswrakken in de branding: een soort partyschip met een mooi afdak, en een ander, groter schip, de “ALPIARCA”. Als een gestrande potvis ligt het levenloos half in het water, half op het strand.

From the youth hostel we see more shipwrecks below us, in the surf: one looks like an ideal partyship with a nice roof. There’s also another, bigger ship, called the “ALPIARCA”. It lies there below, dead, like a giant whale stranded on the beach. 

Ik heb dit schip opgezocht en teruggevonden op een website (maritime-connector.com), en het blijkt te gaan om een trawler, gebouwd in Viana do Castelo (Portugal), in 1958. Het schip was waarschijnlijk in gebruik voor de tonijnvangst. Volgens de website waar ik de informatie vond is de verblijfplaats van de ‘Alpiarca’ onbekend. Het schip heeft dezelfde naam als een dorp in Portugal, ongeveer 80 kilometer ten noord-oosten van Lissabon.

I found information about this ship on a website (maritime-connector.com), it appears to be a trawler, built in Viana do Castelo (Portugal), in 1958. The ship was probably used for fishing tuna. According to the website the position of the ‘Alpiarca’ is unknown. The name comes from a village in Portugal, about 80 kilometers North-East of Lisbon.

Op Google Earth kan je de ‘Alpiarca’ goed zien liggen (zie onderstaande kaart). Het witte rechthoekje bij de punt van de rots is het afdak van de ‘partyboot’ .  De ‘Jungle Jag’ ligt helemaal onderaan rechts. Daar iets boven de dakspanten van de verlaten fabriek.

On Google Earth you can find the ‘Alpiarca’ very well (see below). The white rectangle near the point of the rock is the ‘partyship’. The ‘ Jungle Jag’ lies at the bottom right corner. A little bit higher the rafters of the roofless fish factory.

 

Volgende week: Angola, deel twee.

Next week: Angola, Part Two.